بدشنوایی در کودکان چیست؟ اختلال پردازش شنوایی به معنای عدم توانایی تمایز، بازشناسی یا درک اطلاعات شنوایی است.
در واقع این عارضه نوعی نقص پردازش حسی است که تاثیر قابل توجهی بر مهارت گوش دادن، صحبت کردن، درک گفتار، یادگیری و حتی مهارت های اجتماعی کودک باقی می گذارد.
بدشنوایی به دلیل ضعف در عملکرد سیستم عصبی مرکزی اتفاق می افتد.
برخی از کودکان حروف را برعکس می نویسند. برای مثال نمی توانند حرف /ب/ را از حرف /د/ تمایز دهند.
این امر به دلیل واضح نبودن این حروف نیست، بلکه مغز آنها در درک بینایی یا دریافت این اطلاعات به درستی عمل نمی کند.
همین امر در مورد بدشنوایی نیز صادق است. کودک مبتلا به بدشنوایی اصوات را می شنود، اما نمی تواند آن ها را به درستی پردازش کند.
این اختلال معمولا به آسانی تشخیص داده نمی شود و ممکن است با اختلال نقص توجه اشتباه گرفته شود. کودکان مبتلا به بدشنوایی معمولا در آزمون های سنجش شنوایی مشکلی نشان نمی دهند.
بدشنوایی معمولا با اختلالات دیگر از جمله نقص توجه/بیش فعالی، نارساخوانی و دیگر مشکلات یادگیری مشاهده می شود.
بدشنوایی می تواند علت ایجاد کننده مشکلات یادگیری و به ویژه مشکلات تاخیر رشد گفتار و زبان باشد. به همین دلیل تشخیص و درمان زودهنگام این اختلال اهمیت بسیار بالایی دارد.
علل ایجاد بدشنوایی
بدشنوایی صرفا به دلیل یک عامل خاص ایجاد نمی شود و چندین علت در ابتلا به آن نقش دارند. مشکلات زیر از مهم ترین عوامل ایجاد کننده هستند:
- سابقه ابتلا به عفونت های مکرر گوش
- نارس به دنیا آمدن
- تب بسیار شدید(بالای 39 درجه) در دوران نوزادی خردسالی
- تاخیر رشد گفتار و زبان
- آسیب های وارد شده به مغز
- تولد همراه با تروما(زایمان بسیار طولانی، استفاده از فورسپس، مسدود بودن کانال تولد)
- سابقه ژنتیکی
ویژگی های بدشنوایی
- با صدای بلند صحبت کردن
- با صدای بلند به تلویزیون گوش دادن
- زمزمه کردن با خود
- مشکل گوش دادن در محیط شلوغ
- درست نشنیدن کلمات
- ضعف در یادگیری خواندن
- خواندن و تلفظ ضعیف کلمات
- عدم توانایی تمایز حروف و اصوات گفتاری
- عدم توانایی تلفظ اصوات به شکل مجزا از یکدیگر(به ویژه مصوت ها)
- تکرار مداوم “ها؟”، “چی؟” ، “متوجه نمی شوم چی می گی؟”
- حواسپرتی مداوم با سروصدای محیط
- ضعف در سازمان دادن به اطلاعات کلامی
- بی ثباتی در پاسخ به اطلاعات شنیداری
- ضعف در توجه کردن به دستورات شفاهی
- ضعف در یادگیری ترانه ها یا سرودهای کودکانه،ضعف در مهارت تقلید آواز خواندن،ریتم و آهنگ موسیقی
- تاخیر در پاسخ دادن به دستورات شفاهی
- خستگی مفرط در هنگام گوش دادن طولانی مدت
تشخیص نهایی بدشنوایی:
جهت تشحیص نهایی بدشنوایی انجام آزمون های شنوایی برای کودکان ضروری و مهم است.
آزمون هایی که در تشخیص بدشنوایی کودکان به ما کمک می کنند شامل: تست OAE، تست ABR و در نهایت نوار گوش است.
