ترشح چسبناک گوش در کودکان و نوزادان ممکن است رخ دهد. در این اختلال مایع پشت پرده گوش تجمع می یابد و ممکن است موجب افت شنوایی و ناشنوایی شود. در ابتدا، مایع رقیق و آبکی است اما بعداً و در حالتی که مزمن شود، غلیظ تر و مقاوم شده و باعث بیماری معروف به گوش چسبناک می شود. پزشکان گاهی اوقات آن را اوتیت میانی همراه با پارگی پرده گوش می نامند، اگرچه ترشحات گوش چسبناک عفونت نبوده و مایعات در گوش حاوی باکتری یا موجودات مضر نیست. بر طبق یک مطالعه در کشور انگلستان از هر ده تا کودک، هشت کودک به این اختلال مبتلا می شوند.
بیماری ترشح چسبناک گوش چیست؟
گوش چسبناک که به اوتیت همراه با ترشح مایع معروف است، حالتی است که با پر شدن مایعات در قسمت میانی گوش ایجاد می شود. این قسمت از گوش در پشت پرده گوش قرار دارد. مایع می تواند مانند چسب غلیظ و چسبناک شود. در صورت ادامه دار بودن این اختلال، احتمالاً منجر به عفونت گوش میانی می شود.
علائم بیماری ترشح چسبناک در گوش چیست؟
مهمترین علامت افت شنوایی است. علائم زیر در کودکان شایع است.
- کودک کلمات و جملات را متوجه نمی شود.
- درد گوش
- هنگام نگاه کردن به تلویزیون صدای آن را بلند می کند.
- رفتارهای ناهنجار از سوی کودک سر میزند.
- کودک خیلی زود از انجام کارها خسته می شود و دست می کشد.
گوش درد هنگام ابتلا به گوش چسبناک معمولا اتفاق می افتد، اگرچه درد آن معمولاً به اندازه عفونت حاد گوش میانی نیست. در حقیقت، تعیین اینکه آیا گوش چسبناک عفونت حاد است یا اینکه یک اختلال مزمن است، دشوار است. در صورت تردید، با پزشک یا متخصص شنوایی صحبت کنید. در اغلب موارد یک درمان آنتی بیوتیکی برای کودک شروع می شود. اگر کودک شما گوش درد دارد و با یک مسکن معمولی درد آن فروکش نمی کند، بهتر است با پزشک یا متخصص خود مشورت کنید.
چرا ترشح چسبناک از گوش شروع می شود؟
برای اینکه گوش ها و سیستم شنوایی به درستی کار کنند، گوش میانی باید پر از هوا باشد. هوا از طریق لوله استاش عبور می کند و از طریق گوش میانی به پشت گلو می رود. در کودکان این لوله به اندازه کافی عمودی و پهن نیست و رشد آن در سنین بالاتر اتفاق می افتد و در نتیجه عدم رشد کافی آن باعث اختلال در سیستم تهویه گوش می شود. اگر لوله استاش مسدود شود، هوا نمی تواند وارد گوش میانی شود. وقتی هوا نتواند وارد گوش میانی شود، سلول های گوش میانی شروع به تولید مایع می کنند.
این مایع دائما افزایش می یابد و با پر شدن گوش میانی می تواند غلیظ شود. اگر کودک شما گوش چسبناک دارد، پزشک ممکن است گوش یا گوش های او را با عناوینی مانند کیپی یا گرفتگی توصیف کند.
درمان ترشح چسبناک در گوش کودکان
در بیشتر موارد گوش چسبناک به خودی خود برطرف می شود. اما کاهش شنوایی موقتی در نتیجه یک دوره طولانی بیماری می تواند بر رشد گفتار کودک تأثیر بگذارد و همچنین ممکن است تغییر در رفتار او را مشاهده کنید. شما باید کودک خود را به پزشک ببرید تا گوش کودک شما را معاینه کند و ببیند که گوش کودک ترشح مایع دارد یا نه. پزشک ممکن است برای کودک شما انجام نوار گوش دوره ای را تجویز کند تا روند بیماری را زیرنظر بگیرد.
اگر اینگونه نشود، پزشک شما را برای انجام تست شنوایی به بخش شنوایی شناسی ارجاع می دهد. اگر کودک شما مبتلا به گوش چسبناک تشخیص داده شده و شنوایی وی تحت تأثیر قرار گرفته باشد، متخصص شنوایی شناسی، کودک برای مدت سه ماه کنترل می کند. در پایان این دوره، شنوایی شناس از کودک شما دوباره آزمایش های شنوایی و عفونت می گیرد. اگر بهبودی حاصل نشود، ممکن است مداخله جراحی، مانند جایگذاری گرومت انجام شود.
