تست رفلکس آکوستیک صوتی در شنوایی چیست؟

منظور از تست رفلکس آکوستیک صوتی، انقباض انعکاسی عضلات گوش میانی در اثر محرک های صوتی است. گوش میانی دارای دو عضله است. عضله ی کشنده ی پرده تمپان و عضله ی رکابی که هر دو به زنجیره ی استخوانی گوش میانی متصل هستند. عصب دهی عضله ی رکابی توسط عصب صورت یا زوج عصب هفت است. عضله ی رکابی کوچکترین عضله ی بدن است که طول و سطح مقطع آن به ترتیب 6 و 5 میلی متر مربع است. انقباض عضله ی رکابی منجر به حرکت استخوان رکابی در جهت خلفی منجر می شود.

تست رفلکس آکوستیک صوتی

گوش شما از سه قسمت تشکیل شده است. گوش داخلی، گوش میانی، گوش خارجی. وجود مشکل در گوش میانی شما انتقال صدا از گوش خارجی به گوش داخلی و در نهایت مغز را با مشکل روبرو می سازد. ادیولوژیست نوار گوش را برای ارزیابی شنوایی شما انجام می دهد.

• تست تمپانومتری
• تست رفلکس آکوستیک

تست های گوش میانی به خصوص در در کودکان ۳ تا ۵ سال از اهمیت بالایی برخوردار است. کودکان بیشتر از بزرگسالان در معرض عفونت های گوش میانی و کم شنوایی ناشی از آن هستند. تست تیمپانومتری نحوه حرکت پرده گوش شما را نشان می دهد. ادیولوژیست یک پروب کوچک شبیه به هندزفری در هر یک از گوش های شما می گذارد. دستگاهی که به این پروب متصل است فشار هوایی را داخل گوش شما وارد می کند. ادیولوژیست گراف ثبت شده توسط دستگاه را رویت می کند. تمام کاری که شما باید انجام دهید این است که ساکت و آرام تا انتهای تست بنشینید. شکل گراف ثبتی اطلاعاتی در مورد حرکت پرده گوش در اختیار ادیولوژیست قرار می دهد.

این گراف نمایانگر نحوه حرکت پرده گوش شماست. آیا پرده گوش شما به راحتی حرکت می کرده یا بیش از اندازه سفت شده و مقاوم در برابر حرکت است یا خیلی بیش از حد حرکت می کند و شل شده یا اینکه دچار سوراخ شده است. این این ارزیابی به او کمک می‌کند که اگر مایع در فضای گوش میانی جمع شده باشد را متوجه شود.

ارزیابی رفلکس اکوستیک

تست رفلکس آکوستیک به ما کمک می‌کند تا بفهمیم گوش میانی شما درست کار می‌کند یا نه. داخل گوش میانی عضلات کوچکی وجود دارند که وقتی صدای بلندی می‌شنوید، به صورت خودکار منقبض می‌شوند تا از گوش داخلی شما محافظت کنند. این انقباض را رفلکس آکوستیک می‌نامیم. با اندازه‌گیری اینکه چه صدایی باعث می‌شود این عضلات منقبض شوند، می‌توانیم بفهمیم آیا شنوایی شما مشکلی دارد یا نه. اگر شنوایی‌تان خیلی ضعیف باشد، ممکن است این رفلکس اتفاق نیفتد. این تست شبیه به آزمایش دیگری به نام تست تمپانومتری است و با دستگاه خاصی انجام می‌شود. وقتی صدای بلندی به گوش می‌رسد، این عضلات منقبض شده و باعث می‌شوند صدای کمتری به قسمت داخلی گوش برسد. این مکانیسم از گوش داخلی در برابر آسیب‌های صوتی محافظت می‌کند. میزان صدایی که باعث می‌شود این عضلات منقبض شوند، به ما اطلاعات مهمی درباره وضعیت گوش میانی می‌دهد. اگر این صدا خیلی بلند باشد، ممکن است نشان‌دهنده مشکلی در گوش میانی باشد.