ناشنوایی چیست و ناشنوا چه کسی است؟

ناشنوا فردی است که به دلیل اختلال در سیستم شنوایی قادر به درک صداها نیست. این اختلال می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند مشکلات ژنتیکی، مصرف برخی داروها، عفونت‌های دوران کودکی یا آسیب‌های ناشی از حوادث باشد. در واقع، هرگونه آسیبی که به گوش داخلی یا عصب شنوایی وارد شود، می‌تواند منجر به کاهش یا از دست رفتن کامل شنوایی شود.

به چه کسانی ناشنوا گفته می شود؟

ناشنوا به افرادی گفته می‌شود که به طور کامل توانایی شنیدن صداها را از دست داده‌اند. این افراد ممکن است به دلایل مختلفی مانند بیماری، آسیب یا عوامل ژنتیکی، شنوایی خود را از دست داده باشند. با این حال، همه افرادی که دچار کاهش شنوایی می‌شوند، ناشنوا نیستند. برای مثال، افرادی که در اثر افزایش سن یا قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض صداهای بلند، دچار افت شنوایی می‌شوند، لزوماً ناشنوا محسوب نمی‌شوند. در این موارد، فرد ممکن است با استفاده از سمعک یا کاشت حلزون، تا حدودی شنوایی خود را بازیابد.

چرا ناشنوایان از سمعک استفاده می کنند؟

کم شنوایی درجات مختلفی دارد؛ از خفیف و ملایم گرفته تا متوسط، شدید و عمیق. سمعک‌ برای کمک به افرادی طراحی شده‌اند که درجات مختلفی از کم شنوایی را تجربه می‌کنند. این دستگاه‌ها شنوایی را درمان نمی‌کنند، اما به افراد کمک می‌کنند تا صداها را بهتر بشنوند، حتی اگر این بهبود بسیار جزئی باشد. حتی افرادی که کم شنوایی عمیق یا ناشنوایی دارند، می‌توانند از سمعک‌های قدرتمند استفاده کنند تا به مقداری از شنوایی دست یابند. البته، برای افراد ناشنوا، سمعک به تنهایی کافی نیست و آن‌ها برای درک کامل گفتگو، به روش‌های دیگری مانند لب‌خوانی یا زبان اشاره نیز نیاز دارند. در واقع، هدف اصلی استفاده از سمعک، بهبود کیفیت زندگی افراد کم‌شنوا و افزایش توانایی آن‌ها در برقراری ارتباط است.

زدن سمعک باعث مشخص کردن ناشنوایی به اطرافیان می شود

ناشنوایی یک معلولیت نادیدنی و پنهان است. وقتی افراد ناشنوا سمعک می زنند اطرافیان به محض دیدن سمعک متوجه ناشنوا بودن فرد می شوند و سعی می کنند با به وجود آوردن شرایط محیطی ایده ال آن ها را در شنیدن بهتر همراهی کنند. مثلا سعی می کنند محیط را آرام کنند یا حتما شمرده و با اشاره حرف بزنند.

سمعک زدن به فرد ناشنوا آگاهی محیطی می دهد

شاید شخص ناشنوا با زدن سمعک خیلی در فهم گفتار عالی نباشد ولی سمعک می تواند صداهای محیطی را برای او تقویت کند و شخص را نسبت به محیط اطراف آگاه سازد. مثلا وقتی دارد از خیابان رد می شود صدای بوق ماشین او را متوجه خود میکند و این باعث احساس امنیت شخص می شود.

آیا ناشنوایان می توانند حرف بزنند؟

ناشنوایان می‌توانند حرف بزنند، اما توانایی و کیفیت گفتار آنها به عواملی مانند زمان از دست دادن شنوایی و دسترسی به آموزش‌های تخصصی بستگی دارد. ناشنوایانی که از بدو تولد شنوایی خود را از دست داده‌اند، ممکن است در یادگیری گفتار دشواری بیشتری داشته باشند، اما با گفتاردرمانی می‌توانند صحبت کنند. افرادی که پس از یادگیری زبان شنوایی خود را از دست داده‌اند، اغلب می‌توانند به صحبت ادامه دهند. استفاده از سمعک یا کاشت حلزون نیز می‌تواند به بهبود شنوایی و توانایی گفتاری کمک کند. همچنین، بسیاری از ناشنوایان از زبان اشاره برای ارتباط استفاده می‌کنند.

چگونه با ناشنوایان ارتباط برقرار کنیم؟

حتما با آن ها رو در رو صحبت کنید:

حتما در طول گفت و گو باافراد کم شنوا، ارتباط چشمی با آن ها برقرار کنید و روی خود را از آن ها برنگردانید زیرا خیلی از آن ها برای فهم گفتار شما نیازمند لب خوانی هستند.

نور و سرو صدای محیط را بررسی کنید:

تا جایی که می شود محل گفت و گو را ساکت انتخاب کنید.

مطمئن شوید نور به اندازه ی مناسب وجود دارد که چهره ی شما در سایه قرار نگیرد و یا چشم های آن ها در مقابل نور شدید قرار نگیرد.

فاصله ی خود را حفظ کنید:

فاصله ی مناسب شما از این افراد باید حداکثر دو متر باشد.

به صورت واضح و شمرده شمرده صحبت کنید:

در هنگام گفت و گو کلمات را اغراق آمیز یا همراه با فریاد بیان نکنید، زیرا این کار شما لب خوانی را برای این افراد مشکل می کند.

سرتان را به سمت صدا بچرخانید:

اگر بیشتراز دو نفر در مکالمه حضور دارد هروقت نوبت به حرف زدن فردی خاص رسید صورتتان را به سمت او بچرخانید.

در صورتی که نیاز است تکرار کنید:

در صورتی که فرد کم شنوا جمله ی شما را متوجه نشد سعی کنید جمله ی جدیدی با همان معنا ولی با کلمات ساده تر را بگویید و از تکرار کردن جمله ی قبلی به همان صورت بپرهیزید.

اگر نیاز شد بنویسید:

در صورتی که فرد کم شنوا قادر به درک چندباره ی مکالمه نشد از نوشتن جملات برای او نترسید. به یاد داشته باشید باید در برخورد با این افراد صبور باشید و اگر نیاز شد چندبار با حوصله جملات را تکرارکنید.