تست ASSR در کودکان یکی از آزمایش های بررسی آستانه های شنوایی است. در کودکان اتیسم این تست جهت بررسی وضعیت شنوایی نیز انجام می شود.
تست ASSR در کودکان و نوزادان
تست ASSR در کودکان می تواند اطلاعات بخصوصی از آستانه شنوایی و فرکانس ها را در سطح شدت بالا تا 120 دسی بل ارائه دهد و برای بررسی افت شنوایی شدید تا عمیق استفاده می شود. برای افرادی که کاندید کاشت حلزون هستند همزمان تست ABR و ASSR انجام می شود. برای تنظیم سمعک کودکان نیز تست ASSR گرفته می شود.
از مزایای تست ASSR در کودکان می توان به موارد زیر اشاره نمود
- ویژگی فرکانسی و توانایی تخمین آستانه ی ادیومتریک
- سطوح شدتی بالا و امکان ارزیابی کم شنوایی شدید تا عمیق
- آنالیز پاسخ به صورت آبجکتیو و کاهش زمان ارزیابی در مواردی که همزمان از چند فرکانس مدولاسیون استفاده می شود.
در مقابل تست ASSR در کودکان دارای معایبی نیز می باشد از جمله
- نیاز به وضعیت خیلی آرام.
- تاثیر بیهوشی و آرامبخش ها در ارزیابی با فرکانس مدولاسیون پایین( زیر 60 هرتز).
- اختلاف آستانه ASSR و آستانه رفتاری به ویژه در افراد طبیعی.
- عدم تشخیص محل ضایعه و عدم پاسخ در مواردی مانند نوروپاتی.
تست ASSR در کودکان چیست و تفاوت آن با تست ABR
تست ASSR در کودکان شبیه به تست ABR است با این تفاوت که به جای آنالیز زمانی از آنالیز فرکانسی استفاده می شود. محرکات مورد استفاده در این آزمون اصوات مدوله شده از نظر دامنه یا فرکانس یا هر دو می باشد. در صورت وجود پاسخ، EEG متناسب با فرکانس مدولاسیون محرک، مدوله می شود. این پاسخ در شدت های نزدیک آستانه و در همه فرکانس های حامل قابل ثبت است. تفسیر این تست به صورت آبجکتیو می باشد. در این تست هر چه میزان کم شنوایی بیشتر باشد، تطابق نتایج با آستانه های رفتاری بیشتر خواهد بود.
توصیه می شود در نوزادان پس از سن 2 ماهگی ازین آزمون جهت تخمین آستانه استفاده گردد. به طور کلی از این آزمون می توان برای غربالگری شنوایی نوزادان و تخمین آستانه شنوایی استفاده نمود. همچنین آستانه گیری با ASSR در حالت با و بدون سمعک می تواند برای تعیین میزان بهره عملکردی سمعک مورد استفاده قرار گیرد که در این موارد از بلندگو برای ارائه محرکات استفاده می شود.
تست AABR
این تست نحوه ی پاسخدهی مغز و عصب شنوایی به صدا را مشخص می کند. صدا از طریق پروب داخل گوش نوزاد پخش می شود. سه الکترود قرار گرفته بر روی سر و صورت کودک، پاسخدهی عصب شنوایی را اندازه گیری می کند. در بیشتر کلینیک ها تست ABR که کاملتر است، برای غربالگری نوزادان و کودکان انجام می شود. به طور خلاصه، در حال حاضر، تردیدهاي بسیار زیادي در زمینه ي استفاده از شیوه ي مقیاس بندي بلندي در کودکان وجود دارد. این احتمال وجود دارد که شاید بتوان با استفاده از اندازه گیري هاي الکتروفیزیولوژي، همچون زمان تاخیر ABR، دامنه ی ABR، آستانه ي رفلکس صوتی یا قدرت DPOAE بتوان جانشینی براي اندازه گیري بلندي یافت.
عملکرد شنیداري بعضی از کودکان دچار نوروپاتی شنیداري (مطابق با ارزیابی آستانه هاي شنوایی و نیز امواج ABR) در طول اولین سال زندگی بهبود مییابد، به ویژه در آن دسته از کودکانی که در هنگام تولد وزن پایین داشتند و یا کودکانی که دچار هایپر بیلی روبین بودند. این امر باعث میشود تا ما در طول این مدت، در هنگام در نظر گرفتن سمعک به عنوان راه حلی براي این کودکان، بیشتر محافظه کارانه عمل کنیم و فعلا دست به عصا راه برویم.
