دارو درمانی در سرگیجه و اختلالات تعادلی می تواند با توجه به علایم سرگیجه متفاوت باشد. سرگیجه یعنی حس حرکت بدون وجود حرکت واقعی که معمولا به صورت چرخش هستند. سرگیجه های چرخشی واقعی در پی ضایعه یا اختلال سیستم وستیبولار ایجاد می گردند.
ماهیت و نوع سرگیجه در زمان دارو درمانی باید مشخص باشد
در زمان تجویز دارو باید نوع سرگیجه بیمار مشخص باشد. زمانی که سیستم وستیبولار دچار اختلال شده و بیمار احساس سرگیجه می‌کند پزشک باید یک روش جهت کنترل آن انتخاب کند.
گزینه های قدیمی در مواجهه با این بیماران بسته به علت علائم شامل مشاهده، درمان‌های جسمی و مدیریت دارویی بود. امروزه دارو درمانی در سرگیجه و نیز جراحی برای سرگیجه با منشا وستیبولار گاه در برخی موارد مفید هستند البته برای انجام چنین مواردی باید بیماران را با دقت انتخاب نمود.
درمان های دارویی که معمولا برای اختلالات وستیبولار محیطی استفاده می‌شوند، غیر اختصاصی هستند. در اغلب موارد دارو فقط برای تسکین علائم(مانند سرگیجه) استفاده می‌شود و نه برای درمان علت آن.
تقسیم بندی داروهای تجویزی برای سرگیجه
به طور کلی داروها به دو دسته تقسیم می‌شوند، مهار کننده های عمومی وستیبولار و داروهای مورد استفاده برای درمان یا پیشگیری از حملات سرگیجه ای خاص مثلا در بیماری منییر یا میگرن وستیبولار.
اگرچه هدف اولیه از تجویز داروها کاهش سرگیجه بیمار است، بسیاری از داروها ممکن است توانایی مغز در مکانیسم جبران را کاهش داده بنابراین فقط باید برای مدت کوتاهی استفاده شوند. درمان رایج برای سرگیجه درمان اولیه‌ی علائم است.
اگر سرگیجه در پی یک علت و به صورت ثانویه باشد مثل عفونت یا مشکلات عروقی، علت اصلی باید در کنار سرگیجه درمان شود. اگر حملات سرگیجه وجود دارد مانند بیماری منییر دارو درمانی می تواند برای پیشگیری از علائم بعدی و نیز درمان در زمان وقوع علائم باشد.
برخی داروها به علت تاثیرات سمیت محیطی یا تاثیر بر مسیرهای مرکزی وستیبولاری که دارند میتوانند سرگیجه ایجاد کنند که برخی برگشت پذیر و برخی دائمی هستند. توجه شود موارد زیر به صورت کلی است و برای تجویز دارو حتما به پزشک مراجعه کنید.
کلیاتی در مورد درمان دارویی برای سرگیجه
برای اکثر بیماران دارای سرگیجه ناشی از جابجایی مایع گوش میانی هیچ داروی اختصاصی وجود ندارد. یک سری داروهای سرکوب کننده علایم مانند بنزودیازپام ها، آنتی هیستامین ها، و داروهای انتی کولینرژیک وجود دارد. این داروها در جلوگیری از وقایع حاد سرگیجه موثر نیستند اما می توانند شدت آن را کاهش دهند و باعث کنترل علایم چون تهوع شوند.
داروهای ضد سرگیجه برای درمان علامتی سرگیجه و تهوع در موارد زیر است
دارو درمانی در سرگیجه شامل گروهی از داروها هستند که میتوانند به بیماران مبتلا به سرگیجه یا بیماری حرکت کمک کنند. این داروها عبارتند از:
بنزودیازپین ها (Benzodiazepines)
آنتی هیستامین ها (Antihistamines)
آنتی کولینرژیک ها (Anticholinergics)
نورولپتیک ها (Neuroleptics)
آنتاگونیست های کلسیم (Calcium antagonists)
سروتونرژیک ها (Serotonergics)
رایج‌ترین داروهایی که تجویز می‌شوند شامل بنزودیازپین‌ها، آنتی هیستامین‌ها و آنتی کولینرژیک‌ها هستند. این داروها مانع از وقوع سرگیجه نمی‌شوند و معمولا شدت حمله و تهوع فرد را کاهش می‌دهند. تاثیرات جانبی اصلی در این قبیل داروها ایجاد خواب آلودگی است. استفاده مداوم از مهارکننده‌های وستیبولار برای سرگیجه باعث مهار عملکرد مغز شده و نمی تواند به طور مناسبی ورودی‌های بینایی، حس عمقی و باقیمانده ورودی‌های وستیبولار را درک کند بنابراین روند جبران مرکزی را مختل می‌سازد.
پس مهارکننده‌های وستیبولار برای ضایعات یک طرفه ثابت و جبران نشده تنها در فاز حاد مناسب هستند و نباید به صورت مزمن مصرف شوند. دیازپام (والیم)، کلونازپام (کلونوپین)، لورازپام (آنتی وان) و آلپرازولام (زاناکس) بنزودیازپین‌هایی هستند که معمولا برای سرگیجه و پیشگیری از بیماری حرکت تجویز می‌شوند. مهارکننده های وستیبولار ملایم‌تر مانند مکلیزین (آنتی ورت)، دیمن هیدرینات (درامامین)، دیفن هیدرامین (بنادریل) و پرومتازین (فنرگان) بیشترین آنتی هیستامین‌های تجویزی برای سرگیجه و بیماری حرکت هستند.
انواع قرص سرگیجه
از جمله انواع قرص های سرگیجه می توان به موارد زیر اشاره کرد
- بتاسرک یا بتاهیستین
- دیمن هیدرانات
- سینارزین
بهترین قرص برای درمان سرگیجه و عدم تعادل
از بهترین قرص های درمان سرگیجه می توان به بتاهیستین خارجی اشاره کرد. در صورتیکه این قرص را پیدا نکردید اکتوسرک نیز گزینه خوبی است.
قرص بتاسرک در درمان سرگیجه و عدم تعادل
قرص بتاسرک حاوی بتاهیستین است که در کاهش حملات سرگیجه مصرف می شود. این دارو یک مسکن سرگیجه است و بهبودی مقطعی ایجاد می کند. مصرف قرص بتاسرک باید کوتاه مدت باشد و در صورت استفاده طولانی مدت موجب تنبلی سیستم وستیبولار می شود. بتاسرک یا بتاهیستین علاوه بر درمان سرگیجه، در موارد وزوز گوش نیز استفاده می شود. معمولا دوز 8 میلی گرم و مصرف سه بار در روز تجویز می شود.
قرص سینارزین در درمان سرگیجه و عدم تعادل
قرص سینارزین از گروه آنتی هیستامین ها است. قرص سینارزین نیز برای کنترل سرگیجه و اختلالات سیستم تعادلی تجویز می شود. قرص سینارزین معمولا باعث خواب آلودگی و سردرد می شود. از مصرف خودسرانه پرهیز کنید.
آیا قرص سرگیجه خواب آور هستند؟
داروهای سرگیجه به دلیل اینکه خاصیت آنتی هیستامین دارند خواب آور هستند.
برای درمان سرگیجه چی بخوریم؟
البته که باید در وهله اول نوع و ماهیت سرگیجه مشخص باشد. اما به طور کلی بهتر است مواد غذایی سدیم دار مانند نمک، کرفس واسفناج و پنیر و دوغ کم شود و در مقابل مواد غذایی حاوی پتاسیم مانند سیب زمینی، گوجه فرنگی، سیب و انگور، بیشتر شود.
یک پاسخ
سلام باتشکر از مقاله و متن خوبتون. من هر از چند گاهی دچر سرگیچه و تهوع میشم و دکتر چندتا قرص برام نوشته که میخورم و عالیه .البته موقت یک روزه مصرف میکنم نه بیشتر و دارو هام سیناریزین و بتاهیستین و کلوپرامید همچین اسمیه اگر درست نوشته باشم.