۲۰ قرص سرگیجه | بهترین قرص برای درمان سرگیجه چیست؟

سرگیجه (vertigo – Dizziness)، احساسی ناخوشایند از چرخش یا عدم تعادل، می‌تواند علل مختلفی داشته باشد. بسته به ماهیت و علت سرگیجه، انواع مختلفی از قرص‌ها می‌تواند برای درمان آن تجویز شود. به طور کلی دو دسته اصلی قرص سرگیجه شامل آنتی‌هیستامین‌ها و کورتیکواستروئیدها هستند.

پیشنهاد مطالعه: علت سرگیجه در زنان

لیست انواع قرص سرگیجه

دسته‌های دارویی مختلفی وجود دارند که برای درمان علت سرگیجه یا کاهش علائم ناشی از آن مانند تهوع، استفاده می‌شود. توجه داشته باشید که حتما باید علت سرگیجه مثلا مشکلات گوش داخلی، کمبود ویتامین، میگرن، یا اضطراب باید توسط پزشک تشخیص داده شده و پس از آن داروی مناسب استفاده شود. برخی از این داروها برای افرادی با بیماری‌های خاص ممنوعیت دارد. مثلا مصرف قرص سینارزین برای سرگیجه در افراد مبتلا به بیماری‌هایی مثل پارکینسون یا سایر اختلالات عصبی ممنوعیت دارد، زیرا ممکن است علائم این بیماری‌ها را تشدید کند.

1. ضد سرگیجه‌ها (Vestibular suppressants)

• بتاهیستین (Betahistine): برای درمان بیماری منییر و سرگیجه‌های وابسته به گوش داخلی
• دیمن‌هیدرینات (Dimenhydrinate): یک آنتی‌هیستامین که برای کاهش تهوع و سرگیجه استفاده می‌شود.
• مکلزین (Meclizine): یک آنتی‌هیستامین برای درمان سرگیجه و بیماری حرکت.

2. ضد تهوع و استفراغ

• متوکلروپرامید (Metoclopramide): برای مدیریت تهوع و استفراغ مرتبط با سرگیجه
• پرومتازین (Promethazine): برای کاهش تهوع و کمک به آرامش

3. بنزودیازپین‌ها

• دیازپام (Diazepam): برای کاهش اضطراب و سرگیجه (بیشتر در شرایط حاد)
• لورازپام (Lorazepam): برای آرام‌سازی سیستم عصبی در موارد شدید

4. دیورتیک‌ها

• هیدروکلروتیازید (Hydrochlorothiazide): در صورت وجود بیماری منییر برای کاهش احتباس مایعات در گوش داخلی

5. مسدودکننده‌های کلسیم یا بتابلاکرها

• در برخی موارد میگرن مرتبط با سرگیجه ممکن است از داروهایی مانند پروپرانولول یا وریپامیل استفاده شود.

6. ضد افسردگی‌ها

• آمی‌تریپتیلین (Amitriptyline): گاهی برای سرگیجه‌های ناشی از اضطراب یا میگرن

7. آنتی هیستامین‌ها

آنتی‌هیستامین‌ها جزو دسته داروهای ضد سرگیجه (Vestibular suppressants) و ضد تهوع محسوب می‌شوند. این داروها به‌ویژه در درمان سرگیجه‌هایی که منشا آن‌ها در گوش داخلی است (مانند بیماری منییر یا ورتیگو) و همچنین برای کاهش تهوع مرتبط با سرگیجه کاربرد دارند. چنین داروهایی با مسدود کردن گیرنده‌های هیستامین در مغز و گوش داخلی به کاهش سیگنال‌های غیرطبیعی که باعث سرگیجه و تهوع می‌شوند، کمک می‌کنند.

• دیمن‌هیدرینات (Dimenhydrinate): برای درمان سرگیجه، تهوع و بیماری حرکت
• مکلزین (Meclizine): موثر در درمان سرگیجه‌های ناشی از اختلالات وستیبولار
• پرومتازین (Promethazine): علاوه بر آنتی‌هیستامین بودن، اثرات ضدتهوع قوی دارد.
• سینارزین (Cinnarizine) یک داروی آنتی‌هیستامین از نوع H1 است که به طور خاص برای درمان سرگیجه وستیبولار (اختلالات تعادلی ناشی از گوش داخلی) تجویز می‌شود.

مکانیسم داروهای سرگیجه چیست؟

قرص‌ های سرگیجه بر اساس مکانیسم اثر به دو دسته تقسیم می‌شوند:

قرص های سرگیجه آنتی هیستامینی

این قرص‌ها با کاهش فعالیت گیرنده‌های هیستامین در گوش داخلی، به بهبود عملکرد آن کمک می‌کنند. بتاهیستین، دیمن هیدرینات و دیفن هیدرامین از جمله قرص‌های آنتی هیستامین هستند که برای درمان سرگیجه استفاده می‌شوند.

قرص های سرگیجه کورتیکواستروئیدی

این قرص ضد سرگیجه با کاهش التهاب در گوش داخلی، به بهبود علائم کمک می‌کنند. پردنیزون و دگزامتازون از جمله قرص‌های کورتیکواستروئید هستند که برای درمان سرگیجه استفاده می‌شوند.

بهترین قرص برای سرگیجه چیست؟

انتخاب بهترین قرص سر گیجه به علت آن بستگی دارد. پزشک با توجه به علل زمینه‌ای، بهترین دارو را برای شما تجویز خواهد کرد. در اینجا، به بررسی بهترین داروهای سرگیجه برای انواع سرگیجه می‌پردازیم. اگر فکر میکنید مشکل شما از نوع سرگیجه های خطرناک است، باید آزمایشات تشخیصی دقیق‌تری را انجام دهید.

رایج‌ترین داروهای سرگیجه شامل بنزودیازپین‌ها، آنتی هیستامین‌ها و آنتی کولینرژیک‌ها هستند. این داروها مانع از وقوع سرگیجه نمی‌شوند و معمولا شدت حمله و تهوع را کاهش می‌دهند. تاثیرات جانبی اصلی در این قبیل داروها ایجاد خواب آلودگی است. استفاده مداوم از مهارکننده‌های وستیبولار برای سرگیجه باعث مهار عملکرد مغز شده و نمی تواند به طور مناسبی ورودی‌های بینایی، حس عمقی و باقیمانده ورودی‌های وستیبولار را درک کند بنابراین روند جبران مرکزی را مختل می‌سازد.

مهارکننده‌های وستیبولار برای ضایعات یک طرفه ثابت و جبران نشده تنها در فاز حاد مناسب هستند و نباید به صورت مزمن مصرف شوند. دیازپام (والیم)، کلونازپام (کلونوپین)، لورازپام (آنتی وان) و آلپرازولام (زاناکس) بنزودیازپین‌هایی هستند که معمولا برای سرگیجه و پیشگیری از بیماری حرکت تجویز می‌شوند. مهارکننده‌های وستیبولار ملایم‌تر مانند مکلیزین (آنتی ورت)، دیمن هیدرینات (درامامین)، دیفن هیدرامین (بنادریل) و پرومتازین (فنرگان) بیشترین آنتی هیستامین‌های تجویزی برای سرگیجه و بیماری حرکت هستند. در ادام قرص سرگیجه که برای انواع مختلف آن تجویز می‌شود را توضیح داده‌ایم.

قرص سرگیجه ناشی از بیماری منیر

قرص بتاهیستین یا بتاسرک، بهترین قرص برای درمان سرگیجه ناشی از بیماری منییر است. این دارو با افزایش جریان خون در گوش داخلی، به کاهش علائم سرگیجه کمک می‌کند.

قرص سرگیجه ناشی از اختلالات گوش داخلی

بتاهیستین و دیمن هیدرینات از جمله قرص‌های موثر برای درمان سرگیجه ناشی از اختلالات گوش داخلی هستند.

قرص برای سرگیجه ناشی از میگرن

بتاهیستین، دیمن هیدرینات و دیفن هیدرامین، بهترین قرص برای سرگیجه سرگیجه ناشی از میگرن هستند.

قرص سرگیجه ناشی از بیماری حرکت

دیمن هیدرینات، دیفن هیدرامین و متوکلوپرامید مناسب‌ترین داروی سرگیجه ناشی از حرکت هستند.

قرص برای سرگیجه ناشی از افسردگی

داروهای ضد افسردگی، مانند فلوکستین و سرترالین، می‌توانند به درمان سرگیجه ناشی از افسردگی کمک کنند.

سرگیجه ناشی از مصرف داروها

در صورت بروز سرگیجه ناشی از مصرف برخی داروها، پزشک ممکن است مصرف آن داروها را قطع کند یا دوز آن را کاهش دهد.

قرص سرگیجه ناشی از جابجایی مایع گوش

برای اکثر بیماران دارای سرگیجه ناشی از جابجایی مایع گوش میانی هیچ داروی اختصاصی وجود ندارد. یک سری داروهای سرکوب کننده علایم مانند بنزودیازپام ها، آنتی هیستامین ها، و داروهای انتی کولینرژیک وجود دارد. این داروها در جلوگیری از وقایع حاد سرگیجه موثر نیستند اما می توانند شدت آن را کاهش دهند و باعث کنترل علایم چون تهوع شوند. انواع قرص برای سرگیجه ناشی از تغییرات مایع گوش میانی عبارتند از:

• بنزودیازپین ها (Benzodiazepines)
• آنتی هیستامین ها (Antihistamines)
• آنتی کولینرژیک ها (Anticholinergics)
• نورولپتیک ها (Neuroleptics)
• آنتاگونیست های کلسیم (Calcium antagonists)
• سروتونرژیک ها (Serotonergics)

 

برای سرگیجه چه قرصی بخوریم؟

در زمان تجویز دارو باید علت مشکل بیمار مشخص باشد. زمانی که سیستم وستیبولار دچار اختلال شده و بیمار احساس سرگیجه می‌کند پزشک باید یک روشی جهت کنترل آن انتخاب کند. گزینه های قدیمی در مواجهه با این بیماران بسته به علت علائم شامل مشاهده، درمان‌های جسمی و مدیریت دارویی بود. امروزه دارو درمانی برای سرگیجه و نیز جراحی‌ برای سرگیجه با منشا وستیبولار گاه در برخی موارد مفید هستند البته برای انجام چنین مواردی باید بیماران را با دقت انتخاب نمود. درمان های دارویی که معمولا برای اختلالات وستیبولار محیطی استفاده می‌شوند، غیر اختصاصی هستند. در اغلب موارد دارو فقط برای تسکین علائم (مانند سرگیجه) استفاده می‌شود و نه برای درمان علت آن.

اگر سرگیجه در پی یک علت و به صورت ثانویه باشد مثل عفونت یا مشکلات عروقی، علت اصلی باید در کنار سرگیجه درمان شود. اگر حملات سرگیجه وجود دارد مانند بیماری منییر دارو درمانی می تواند برای پیشگیری از علائم بعدی و نیز درمان در زمان وقوع علائم باشد.

سوالات متداول

بهترین قرص برای سرگیجه چیست؟

از بهترین قرص های درمان سرگیجه می توان به بتاهیستین خارجی اشاره کرد. در صورتیکه این قرص را پیدا نکردید اکتوسرک نیز گزینه خوبی است.

قرص بتاهیستین برای سرگیجه است؟

قرص بتاسرک حاوی بتاهیستین است که در کاهش حملات سرگیجه مصرف می شود. این دارو یک مسکن سرگیجه است و بهبودی مقطعی ایجاد می کند. مصرف قرص بتاسرک باید کوتاه مدت باشد و در صورت استفاده طولانی مدت موجب تنبلی سیستم وستیبولار می شود. بتاسرک یا بتاهیستین علاوه بر درمان سرگیجه، در موارد وزوز گوش نیز استفاده می شود. معمولا دوز 8 میلی گرم و مصرف سه بار در روز تجویز می شود.

آیا قرص سرگیجه خواب آور است؟

داروهای سرگیجه به دلیل اینکه خاصیت آنتی هیستامین دارند خواب آور هستند.

برای درمان سرگیجه چی بخوریم؟

بر اساس آنچه که سایت heahthline نیز تایید کرده است، باید در وهله اول نوع و ماهیت سرگیجه مشخص باشد. اما به طور کلی بهتر است مواد غذایی سدیم دار مانند نمک، کرفس واسفناج و پنیر و دوغ کم شود و در مقابل مواد غذایی حاوی پتاسیم مانند سیب زمینی، گوجه فرنگی، سیب و انگور، بیشتر شود.