پیرگوشی چیست و اثرات آن بر مغز چه می تواند باشد؟ با افزایش سن، حدت شنوایی فرد کاهش می‌یابد و فرد دچار کم شنوایی ناشی از گذر عمر می‌شود. به این نوع کم شنوایی، پیر گوشی گفته می‌شود.
سن شروع پیرگوشی
معمولا پیرگوشی از دهه‌ی ششم و یا هفتم زندگی رخ می‌دهد ولی مواردی هستند که به خاطر مسایل ژنتیکی و وراثتی، دچار پیر گوشی زودرس از سنین پایین‌تر، مثلا حتی از سنین بیست و سی سالگی، می‌شوند. تخمین زده می‌شود که یک سوم جمعیت جهان دچار پیر گوشی با درجات مختلفی از کم شنوایی باشند.
عوارض پیرگوشی
کم شنوایی بزرگترین عارضه پیرگوشی است. علاوه بر کم شنوایی ارتباط قوی بین پیر گوشی و وقوع بیماری آلزایمر، زوال عقل، یافت شده است. به نظر می‌رسد نرسیدن علایم صوتی به قشر مغز در اثر کم شنوایی ناشی از پیرگوشی و درنتیجه، عدم فعالیت مناسب نواحی پردازشی مغز موجب زوال عقل و بیماری آلزایمر می‌شود. پیرگوشی تاثیر بسزایی بر فعالیت‌های پردازشی مغز، فعالیت‌های اجتماعی و روزانه‌ی فرد، حافظه‌ی بینایی و شنوایی او و نیز گوشه‌گیر و کم حرف شدن افراد مسن دارد.
برای جلوگیری و کنترل اثرات مخرب پیرگوشی باید آزمایشات تخصصی شنوایی از فرد به عمل آید و اقدامات درمانی و کنترلی مناسب برای او صورت پذیرد. انجام آزمایشات سالیانه‌ی شنوایی یکی از نکات مهم در این زمینه است. تحقیقات نشان می‌دهد که سن این اختلال در آینده حتی کمتر از الان خواهد بود. پیش بینی می‌شود در قرن اخیر، فارغ از مسایل ژنتیکی، پیرگوشی از سنین چهل سالگی رخ خواهد داد. این امر به خاطر استفاده‌ی زیاد افراد جامعه از وسایل صوتی مختلف و قرارگیری مداوم آنها در معرض انواع سروصداهای شهری و صنعتی است. پس مواظب گوش‌هایتان باشید.
علائم پیرگوشی چیست؟
علائم پیرگوشی شامل
- کاهش شنوایی در فرکانس‌های بالا
- کاهش حساسیت به صداهای کم و نیز صداهای بالا
- مشکل در فهمیدن صداهای پشت سر
- مشکل در فهمیدن صداهای گفتاری و محیطی
- دشواری در تشخیص منبع صدا
آیا پیرگوشی درمان دارد؟
- درمان داروئی: در برخی موارد، می‌توان با مصرف داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها و دیورتیک‌ها، علائم پیرگوشی را کاهش داد.
- درمان جراحی: در برخی موارد که سن بیمار کم است و حلزون گوش کاملا از کار افتاده است، جراحی و کاشت حلزون ممکن است انجام شود.
- تغییرات در سبک زندگی: استفاده از محافظ گوش در مقابل صداهای بلند و نیز کاهش استفاده از دستگاه‌های صوتی مانند هدفون می‌تواند به کاهش خطر پیرگوشی کمک کند.
- همچنین، ورزش منظم، بهداشت روان و مصرف مواد غذایی سالم و کم کربوهیدرات هم می‌تواند در کاهش علائم پیرگوشی مؤثر باشد. به هر حال، همواره برای تشخیص و درمان پیرگوشی بهتر است با یک متخصص شنوایی تماس بگیرید.
در اکثر موارد به دلیل درگیری سیستم عصبی شنوایی درمان دارویی وجود ندارد. تنها درمان موجود در حال حاضر تجویز سمعک است. تجویز سمعک باعث می شود روند افت شنوایی بسیار کند شوند و به نوعی باقیمانده ی شنوایی حفظ شود.
شکایت اصلی فرد در پیرگوشی
در پیر گوشی سلول های مویی خارجی در محدوده ی فرکانس های بالا از بین می روند و این باعث کاهش وضوح درک گفتار در زمان مکالمه با بقیه می شود. در پیرگوشی یا کم شنوایی ناشی از نویز فرد شکایت می کند که صداها را می شنود اما قادر به درک آن نیست. شکایت دیگر این افراد این است وقتی وارد فضایی با پس زمینه نویز می شوند، این نویز تمام صداهای محیط را تحت شعاع قرار می دهد.
برای پیشگیری از پیرگوشی چه کار باید کرد؟
استفاده از سمعک
اگر شما در هر سنی مشکلات شنوایی دارید، بهترین راه حل استفاده از سمعک است. سمعک‌ها می توانند صدا را تقویت کرده و به شما کمک کنند تا بهتر بشنوید.
پیشگیری از صدمات ناشی از صدا
برای جلوگیری از خسارت به گوش های خود، با توجه به محیط، در مقابل صداهای شدید و بلندی مانند صدای موتورهای جت، موزیک بلند و دیگر منابع صدای بلند بپویید.
استفاده از محافظ گوش
در صورت نیاز، بهتر است از محافظ گوش استفاده کنید. محافظ های گوش می توانند به شما کمک کنند که در میان محیط های بلند صدا به گوش های خود آسیب نرسانید.
ترک اعتیاد به دخانیات
استفاده از محصولات توتونی می تواند باعث کاهش شنوایی شما شود. برای جلوگیری از Presbycusis، ترک اعتیاد به دخانیات یکی از مهمترین چیزهایی است که می توانید انجام دهید.
مراجعه به پزشک و درمان بیماری‌های مرتبط با شنوایی
برای جلوگیری از کاهش شنوایی، مراجعه به پزشک و درمان بیماری‌های مرتبط با شنوایی، مانند التهابات گوش، یکی از راه‌های موثر است.
پیرگوشی و ویتامین ها
ویتامین‌ها می‌توانند به حفظ سلامت گوش و جلوگیری از کاهش شنوایی کمک کنند. به طور خاص، ویتامین‌های B می‌توانند برای حفظ سلامت گوش مفید باشند. ویتامین‌های B شامل ویتامین B1 (تیامین)، ویتامین B6 (پیریدوکسین) و ویتامین B12 (کبالامین) هستند.
ویتامین B1 در تقویت عملکرد سیستم عصبی مرکزی و محافظت از حلزون گوش نقش دارد. ویتامین B6 باعث بهبود تولید نوروترانسمیترها می شود و می‌تواند به عملکرد شنوایی کمک کند. همچنین ویتامینB12 در تولید ماده‌ی میلین (Myelin) در سیستم عصبی مرکزی و حلزون نقش دارد و کاهش سطح آن می‌تواند باعث کاهش شنوایی شود.
بهترین راه برای مصرف ویتامین‌ها، دریافت آنها از غذاهای سالم است. غذاهایی که حاوی ویتامین‌های B هستند شامل ماهی، تخم مرغ، برنج قهوه‌ای، نخود، فلفل دلمه‌ای، آووکادو، بادام، پسته و تخم کدو است. همچنین، می‌توانید از مکمل‌های دارای ویتامین‌های B استفاده کنید، با این حال، بهتر است قبل از مصرف مکمل‌ها با پزشک خود مشورت کنید.
