میگرن وستیبولار چیست و چگونه درمان می شود؟

میگرن ناشی از سرگیجه یا میگرن وستیبولار یک اختلال است که با شیوع حدود ۱ درصد موردتوجه زیادی قرارگرفته است. بروز آن در خانم‌ها در مقایسه با آقایان بیشتر است (با نسبت ۵ به ۱). درواقع باید میگرن وستیبولار را نوعی اختلال میگرن در نظر بگیریم که علائم نورولوژیکی به‌ غیر از سردرد هم ایجاد می‌نماید.

علت میگرن وستیبولار چیست؟

سرگیجه خوش‌خیم کودکی که می‌تواند به‌نوعی میگرن وستیبولار تبدیل شود. شاخص‌هایی برای تشخیص این اختلال مطرح‌ شده‌اند که مهم‌ترین آن‌ها شامل:

• تشخیص میگرن در فرد
• وجود میگرن فعال در چند وقت اخیر
• حملات سرگیجه یا عدم تعادل
• هم‌زمانی بین علائم میگرن و علائم وستیبولار

با کمک تست VNG در سرگیجه ماهیت میگرن فرد قابل‌تشخیص است. همچنین علائم وستیبولار ممکن است همان الگوی زمانی حملات سردرد را نداشته باشند.

میانگین سنی شروع میگرن وستیبولار در زنان ۳۸ سال و در مردان ۴۲ سال است. به‌طورکلی سردرد حدود ۸ سال زودتر از سرگیجه خود را نشان می‌دهد. علائم میگرن وستیبولار می‌تواند بسیار متنوع باشد و هر یک انواع گیجی ازجمله سبکی سر، حس شناور بودن، حس چرخش و بیماری حرکت را ممکن است نشان دهد. این اختلال معمولاً حمله‌ای است و مدت آن از چند ثانیه و دقیقه تا ساعت‌ها ممکن است رخ دهد.

در برخی بیماران ممکن است علائم برای روزها باقی بماند و تقریباً دائمی شود. معاینه فیزیکی فرد در زمان غیر از حملات معمولاً طبیعی است. اما در زمان حمله می‌توان نیستاگموس مشاهده کرد که الگوی اختلال محیطی، اختلال مرکزی یا ترکیبی از این دو را دارد. ارزیابی‌های وستیبولار می‌تواند طبیعی باشد اما اغلب یک برتری جهتی در تست چرخشی دیده می شود. سایر اختلالات مشاهده شده شامل ضعف دهلیزی یک طرفه در تست کالریک یا VEMP در حدود یک‌پنجم بیماران است.

میگرن یکی دیگر از علل سرگیجه است

سرگیجه میگرنی یا میگرن وستیبولار، یکی دیگر از دلایل اصلی سرگیجه خوش‌خیم است که حدود 3 درصد از جمعیت عمومی و حدود 10 درصد از افراد مبتلا به میگرن را تحت تأثیر قرار می دهد. تشخیص این نوع سرگیجه باید پس از رد سایر دلایل سرگیجه مورد بررسی قرار گیرد. سرگیجه میگرنی در بیمارانی با سابقه سرگیجه دوره ای با میگرن یا سابقه میگرن ایجاد می شود. یکی از علائم سردرد میگرنی، ترس از نور و حداقل تجربه ی دو دوره سرگیجه است.

درمان میگرن وستیبولار چیست؟

درمان این اختلال مشابه درمان میگرن است و ابتدا باید عوامل تشدیدکننده به‌ویژه محرک‌های غذایی را شناسایی کنیم. درمان همانند میگرن دارای ۳ بخش است:

• درمان پیشگیری
• داروهای تسکین‌دهنده مانند تریپتان ها
• درمان علامتی شامل مهارکننده‌های وستیبولار و داروهای ضد تهوع