Search
Close this search box.

پسوریازیس گوش چگونه ایجاد می شود؟

پسوریازیس گوش
پسوریازیس گوش یک اختلال پوستی است که در درجه اول روی پوست آرنج، زانو، دست، پا و پشت تأثیر می گذارد، اما همچنین می تواند روی گوش نیز تأثیر بگذارد. پسوریازیس در گوش خارجی ممکن است از نظر زیبایی ظاهری ناخوشایند و ناراحت کننده باشد. وقتی روی گوش داخلی تأثیر بگذارد، ممکن است بر شنوایی و تعادل شما نیز تأثیر بگذارد. خوشبختانه، مشکلات شنوایی مرتبط با پسوریازیس موقتی است و به راحتی توسط پزشک یا متخصص گوش، حلق و بینی (ENT) شناخته می شود. به عنوان بخشی از درمان، داروهای موضعی و سیستمیک ممکن است برای درمان یا جلوگیری از مزمن شدن آن تجویز شوند.

علائم پسوریازیس گوش چیست؟

پسوریازیس گوش معمولاً به گوش خارجی و یا کانال گوش محدود می شود. این امر معمولاً بر اندام های گوش میانی یا داخلی از جمله پرده گوش تأثیر نمی گذارد.

علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • قرمزی و خشکی پوست آن ناحیه
  • خارش گوش، درد و حساسیت به لمس
  • خونریزی
  • تجمع جرم گوش
  • افت شنوایی

اگر  شما قبلا به پسوریازیس مبتلا نشده اید، این علائم ممکن است گیج کننده باشد زیرا می تواند مانند سایر بیماری های گوش مانند گوش شناگر باشد. این امر خصوصاً درصورتی وجود دارد که پلاک ها فقط در مجرای گوش ایجاد شوند. به طور کلی، نادر است که فقط پسوریازیس در گوش باشد. به طور معمول، شواهدی از ضایعات اگزما در جای دیگر بدن نیز وجود دارد. در موارد نادر، پسوریازیس می تواند همزمان با یک اختلال خود ایمنی همراه باشد که به عنوان آرتریت روماتوئید شناخته می شود. آرتریت روماتوئید می تواند بر روی بافت گوش میانی و داخلی تأثیر بگذارد و باعث سرگیجه و مشکلات تعادل شود.

علت به وجود آمدن پسوریازیس گوش چیست؟

پسوریازیس نوعی اختلال خود ایمنی است. به دلایلی که کمتر معلوم شده است، سیستم ایمنی بدن به طور ناگهانی به سلول ها و بافت های خود حمله می کند.

در پسوریازیس، هدف حمله به سلول های پوستی به نام کراتینوسیت ها است که حدود 90٪ از لایه خارجی پوست (اپیدرم) را تشکیل می دهند. پاسخ التهابی به طور مؤثر تقسیم و رشد این سلول ها را تسریع می کند و باعث می شود سلول ها سریعتر از میزان از بین رفتن به وجود بیایند. وقتی سلول ها به سطح بدن رانده می شوند، لکه های قرمز، خشک و ملتهب را ایجاد می کنند که مشخصه پسوریازیس هستند.

پسوریازیس سلول های مخاطی را هدف قرار نمی دهد، مانند سلولهای بینی، پرده گوش یا گوش داخلی. به همین دلیل ممکن است پسوریازیس در پوست صورت ایجاد شود، اما در دهان ایجاد نشود.

هرگونه کاهش شنوایی مرتبط با پسوریازیس در اثر تجمع پوسته ی مرده در مجرای شنوایی ایجاد می شود. اگر استئوآرتریت مفاصل وجود داشته باشد، ممکن است اندام های گوش میانی (شامل حلزون گوش و استخوانچه ها) به اهداف التهاب و اختلال تبدیل شوند. طبق مطالعه ای که در سال 2014 در مجله روماتولوژی انجام شد ، 60٪ از افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید تا حدی دچار کاهش شنوایی می شوند، و 23٪  آنها دچار سرگیجه یا اختلالات تعادل هستند.

تشخیص پسوریازیس گوش

پسوریازیس گوش به طور کلی با معاینه تشخیص داده می شود. علاوه بر شناسایی پلاک های مشخص، پزشک سابقه پزشکی شما را بررسی می کند تا خطر ابتلا به این بیماری را ارزیابی کند (از جمله سابقه خانوادگی پسوریازیس یا سایر اختلالات خود ایمنی).

معاینه شامل بررسی مجرای شنوایی با کمک اتوسکوپ است. اگر معاینه فیزیکی نتیجه ای نداشته باشد، پزشک ممکن است سلول های پوستی را خراشیده و آنها را زیر میکروسکوپ بررسی کند.

سلولهای پوستی پسوریازیس برخلاف شرایط مشابه پوستی مانند اگزما ، ظاهری غیر متراکم و فشرده (آکانتوز) دارند. از آنجا که هیچ آزمایش خون یا تصویربرداری برای تشخیص قطعی پسوریازیس وجود ندارد، پزشک ممکن است اختلالاتی مانند اوتیت خارجی (گوش شناگر)، عفونت های ویروسی، اوتیت میانی و درماتیت تماسی مجرای گوش را بررسی کند. اگر فرد تجربه سرگیجه داشته باشد، برای ارزیابی کامل تشخیصی، از آزمایش های سرگیجه و MRI کمک گرفته می شود.

درمان پسوریازیس گوش

قبل از هر نوع درمانی، در صورت داشتن افت شنوایی ناشی از این بیماری، پزشک گوش شما را شست و شو می دهد. برای پاک نگه داشتن مجرای گوش ممکن است لازم باشد این کار به طور منظم انجام شود. برای پاک کردن جرم مجرای گوش، هرگز از گوش پاک کن استفاده نکنید، زیرا انجام این کار می تواند جرم را به عمق گوش فرو ببرد و باعث پارگی پرده گوش شود. هیچ درمان قطعی برای پسوریازیس وجود ندارد، اما داروهایی وجود دارند که می توانند التهاب را کمتر کنند. برخی از این داروها برای بافت های ظریف مجرای شنوایی و پرده گوش مناسب نیستند. داروهای زیر در کاهش التهاب های ناشی از پسوریازیس گوش مؤثر هستند.

  • قطره های استروئیدی گوش
  • هیدروکورتیزون برای لاله ی گوش
  • شامپوهای ضد شوره ای برای جلوگیری از عفونت های قارچی ثانویه
  • استفاده از قطره گلیسیرین فنیکه برای از بین بردن جرم گوش
  • استفاده از روغن زیتون برای مربوط کردن مجرای شنوایی
  • استفاده از انتی بیوتیک های خوراکی در صورت عفونت

پسوریازیس گوش در شدت متوسط تا شدید به داروهای سیستمیک جهت کاهش پاسخ ایمنی بدن نیاز دارد. علاوه بر این، شما باید محرک هایی را که می توانند موجب افزایش التهابات می شوند را پیدا کنید. این موارد از فردی به فرد دیگر متفاوت است و ممکن است شامل استرس، داروها، هوای سرما، ضربه پوستی، عفونت و الکل باشد. حتی اصطکاک ناشی از گوش پاک کن می تواند باعث تحریک پسوریازیس شود. انجام نوار گوش دوره ای جهت میزان افت شنوایی احتمالی پیشنهاد می شود

سرور فتحی

سرور فتحی

سرور فتحی بیرانوند متخصص شنوایی شناسی از دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی و مدیر کلینیک شنوایی سنجی، تجویز سمعک و سرگیجه آریاشهر مولف کتاب” توانبخشی شنوایی و زبان آموزی کودکان زیر۷سال دارای تقص شنوایی” و با سابقه ی 10 سال فعالیت در زمینه شنوایی شناسی ، تجویز سمعک و سرگیجه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *