آترزی مادرزادی گوش چیست؟

درباره آترزی مادرزادی گوش چه میدانید؟ گوش خارجی از مشتقات اولین و دومین قوس برونکیال است. در نتیجه اختلال در تکامل گوش خارجی به تنهایی نبوده و معمولا همراه با تغییر شکل و اختلال تکاملی گوش داخلی و دیگر اندام ها نظیر کلیه می باشد. در واقع می تواند همراه با سندرم Branchio-oto-renal باشد.

از آنجا که لابیرنت به طور متفاوت تکامل پیدا می کند تقریبا همیشه عملکرد حلزون دست نخورده باقی می ماند. معمولا استفاده از داروهای مضر در روز های 24 تا 28 بعد از لقاح می تواند باعث آن شود. داروهایی مانند تالیدومید احتمال ایجاد این اختلال را بیشتر می کند. چون تکامل جنینی گوش تا هفته 28 جنینی به پایان می رسد، آسیب هایی که در هفته های آخر بارداری وارد می شود بر تکامل گوش بی تاثیر است.

آترزی گوش ناهنجاری مادرزادی و تأثیر آن بر شنوایی

آترزی گوش یک اختلال مادرزادی است که در آن یک یا هر دو گوش خارجی به صورت کامل یا جزئی تشکیل نمی‌شوند. این وضعیت می‌تواند محدوده‌ای از مشکلات را شامل شود، از جمله فقدان کامل کانال گوش (آترزی) تا تشکیل ناکامل آن (استنوز). آترزی معمولاً با تغییرات ساختاری دیگری در گوش میانی و گاهی اوقات در گوش داخلی همراه است، که می‌تواند منجر به کاهش شنوایی یا ناشنوایی شود.

شناسایی زودهنگام این ناهنجاری از طریق غربالگری‌های شنوایی در نوزادان و کودکان اهمیت زیادی دارد، زیرا درمان به موقع می‌تواند به حفظ و بهبود قابلیت‌های شنوایی کمک کند و زمینه‌ساز پیشرفت‌های چشمگیری در یادگیری و توسعه گفتار و زبان آن‌ها شود. گزینه‌های درمانی ممکن است شامل جراحی بازسازی، استفاده از ابزارهای شنوایی و سایر روش‌های تقویت شنوایی باشد

انواع آترزی

درجه 1: گوش اندکی کوچک تر از حالت نرمال است و اکثر ساختارهای گوش وجود دارند.

درجه 2: قسمت هایی از گوش خارجی وجود ندارند. مجرای گوش می توند نرمال، کوچک یا کاملا بسته باشد.

درجه 3: گوش خارجی وجود ندارد و به شکل یک زائده ی بادام زمینی شکل است و مجرای گوش وجود ندرد.

درجه 4: آنوتیا نامیده می شود و تمام قسمت گوش خارجی و کانال گوش وجود ندارد.

درمان آترزی مادرزادی گوش

در صورتی که بیمار مشکل خاصی نداشته باشد، بهترین سن برای انجام جراحی زیبایی بازسازی گوش ۶ تا ۸ سالگی است. در روش جراحی برای موارد خفیف، بازسازی با تغییر شکل و حذف و اضافه کردن غضروف های گوش و در موارد شدید، ساخت اسکلت غضروفی گوش و قرار دادن در زیر پوست سر بیمار انجام می شود. این اسکلت به دو روش آماده می شود، یا قسمتی از غضروف دنده بیمار برداشته و شکل دهی می شود، یا از قالب های آماده از جنس مواد مصنوعی استفاده می شود. در صورتی که با انجام نوار گوش مشکل شنوایی وجود داشته باشد، استفاده از سمعک های استخوانی برای بهبود ناشنوایی شخص استفاده می شود.