شنوایی سنجی نوزاد – بهترین زمان تست شنوایی نوزاد

شنوایی سنجی نوزاد یکی از مهمترین آزمایش های بدو تولد است. یکی از نکات مهم در رشد کودک، شنیدن و حس شنوایی سالم است. به همین دلیل است که تمامی نوزادان در بدو تولد بایستی تست شنوایی سنجی انجام دهند. کم شنوایی و یا ناشنوایی یک ناتوانی و معلولیت پنهان است و اثرات جبران ناپذیری بر مغز و عملکرد آن، یادگیری زبان و گفتار و متعاقباً بر روی عملکردهای اجتماعی و تحصیلی او تاثیر می گذارد.

شنوایی سنجی نوزاد

شنوایی سنجی نوزاد در چند مرحله انجام می شود. معمولا در بدو تولد و در بیمارستان تست شنوایی سنجی برای نوزاد انجام می گیرد که یک غربالگری اولیه است. در بعضی از بیمارستان ها این تست انجام نمی گیرد. جهت دریافت مشاوره در زمینه تست شنوایی سنجی نوزاد خود می توانید با ما تماس بگیرید.

بهترین زمان تست شنوایی نوزاد

بهترین زمان تست شنوایی نوزاد در ۲۴ ساعت بعد از تولد است. در صورتی که تست شنوایی انجام نشود حتما باید تا پایان ده روزه تولد نوزاد انجام گیرد. این تست اطلاعاتی از وضعیت حلزون در اختیار ما قرار می دهد و چنانچه نتیجه ی آن PASS شود یعنی سیستم شنوایی نوزاد سالم است.

در صورتی که نتیجه تست شنوایی REFFER شود یعنی یا در گوش کودک مایعات آمنیوتیک ( کیسه آب مادر) قرار دارد یا کم شنوایی بالای سی درصد وجود دارد. از آنجایی که تست OAE صرفا یک غربالگری اولیه است، بنابراین اطلاعات بیشتری در اختیار ما قرار نمی دهد. در پایان یک ماهگی تست AABR انجام می شود که به طور کلی این تست اطلاعاتی از سلامت عصب در اختیار ما می دهد.

شنوایی سنجی نوزاد چند مرحله است؟

مرحله اول شنوایی سنجی نوزادان

مرحله اول شنوایی سنجی نوزادان در بدو تولد است. مرحله اول شنوایی سنجی نوزادان در بدو تولد انجام می شود این مرحله به بررسی سلامت حلزون گوش پرداخته می شود و با کمک تست oae به سلامت آن پی می بریم. توجه شود در بعضی نوزادن به دلیل وجود مایع آمنیوتیک در گوش ممکن است تست جواب ندهد و بعد از دو هفته دوباره تکرار می شود.

مرحله دوم شنوایی سنجی نوزادان

مرحله دوم شنوایی سنجی نوزادان یکی از مهمترین و اصلی ترین مراحل غربالگری شنوایی در نوزادان است‌. در مرحله دوم شنوایی سنجی نوزاد علاوه بر حلزون گوش، عصب شنوایی نیز بررسی می شود تا از سلامت آن مطمئن شویم.

بررسی عصب شنوایی با کمک تست ABR انجام می شود. اگر امواج عصب شنوایی کامل تشکیل شوند، عصب شنوایی نوزاد سالم بوده و سیستم شنوایی وی مشکلی ندارد. جهت انجام مرحله دوم شنوایی سنجی نوزاد خود با ما تماس بگیرید.

مرحله سوم و چهارم شنوایی سنجی نوزادان

مرحله سوم و چهارم غربالگری شنوایی نوزادان در سن 6 ماهگی و 9 ماهگی انجام میشود. در این مراحل برای بار دوم و سوم تست های OAE و تست ABR تکرار می شود. در بعضی نوزادان که سابقه کم شنوایی در خانواده وجود دارد یا مشکوک به نوروپاتی شنوایی است، انجام این مراحل ضروری است.

منفی بودن تست شنوایی نوزاد

جواب ندادن گوش نوزاد در شنوایی سنجی یا منفی بودن تست شنوایی نوزاد همیشه مسئله ی بدی نسیت. گاهی اوقات به دلایل متعددی ممکن است شنوایی نوزاد جواب ندهد یا به اصطلاح تخصصی Refer شود.

عوامل متعددی می تواند در نتیجه تست شنوایی نوزاد تاثیر بگذارد. مهمترین و اصلی ترین عاملی که موجب می شود شنوایی نوزاد جواب ندهد و یا منفی شود،  وجود مایع آمنیوتیک جنینی در داخل گوش است و معمولا بعد از دو هفته از تولد نوزاد تماما رفع می شود.

متخصص شنوایی در صورت مشاهده مایع آمنیوتیک در داخل گوش نوزاد، به والدین پیشنهاد می دهد که تست را بعد از دو هفته تکرار کنند. اما همیشه هم جواب ندادن گوش نوزادان در شنوایی سنجی بخاطر وجود مایع آمنیوتیک نیست. در بعضی اوقات تخصص و تجربه ازمونگر نیز در نتیجه ی تست شنوایی نوزاد تاثیر می گذارد. عواملی مانند عدم انتخاب درست پروب مناسب برای گوش و یا جایگذاری اشتباه آن در داخل گوش نوزاد منجر به جواب ندادن شنوایی نوزاد یا منفی بودن تست شنوایی نوزادان می شود.

عامل دیگری که می تواند جواب تست شنوایی نوزاد را تحت تاثیرقرار دهد نوع دستگاهی است که با آن تست شنوایی نوزاد را انجام می دهند. کالیبره نبودن دستگاه شنوایی نیز می تواند منجر به عدم جواب دهی شنوایی نوزاد شود.

علت جواب ندادن تست شنوایی سنجی نوزاد 

بعضی اوقات در نوزادان تازه متولد شده به علت تجمع مایع داخل گوش، دستگاه شنوایی قادر به تشخیص وضعیت شنوایی نوزاد نیست. در این مواقع معمولا گفته می شود تست شنوایی نوزاد منفی شده است. بخاطر همین در این موارد پیشنهاد می شود بعد از دو هفته دوباره تست گرفته شود. جهت یاداوری لازم است نوزاد را تا 3 روز قبل از انجام تست به حمام نبرید. منفی بودن تست نیز همین معنی را دارد. اگر بعد از انجام تست شنوایی دوباره دستگاه شنوایی جواب نداد، لازم است در سه ماهگی حتما تست ای بی آر گرفته شود.

تست شنوایی سنجی نوزادان نارس

به طور کلی به نوزادانی که قبل از هفته ی ۳۶ به دنیا بیایند نوزاد نارس گفته می شود. هر جنین به طور متوسط باید ۳۸ تا ۴۲ هفته در رحم مادر باقی بماند چنانچه زودتر از این زمان به دنیا بیاید نارس است.

برای تست شنوایی سنجی نوزادان در بدو تولد نوزادان نارس، معمولا تست oae گرفته می شود که این تست باید در صورت داشتن هر جوابی اعم از pass یا refer حتما یک ماه بعد نیز تکرار شود. در تست OAE وضعیت حلزون بررسی می شود و در واقع به ما می گوید که حلزون کودک شکل گرفته است یا خیر. اما اطلاعات کاملی در مورد وضعیت کلی سیستم شنوایی در اختیار ما قرار نمیدهد. تست دوم که در غربالگری کودکان الزامی است تست ABR نام دارد.

تفاوت ارزیابی شنوایی سنجی نوزادان با نوزادان نارس

تنها تفاوت ارزیابی تست شنوایی سنجی نوزادان با نوزادان نارس با کودکانی که در وقت خود به دنیا آمده اند این است که در کودکانی که به موقع به دنیا آمده اند در پایان سه ماهگی انجام می شود و یک بار پایان نه ماهگی.

اما در کودکان نارس باید سه مرتبه انجام شود: یک بار پایان سه ماهگی، یک بار پایان شش ماهگی و یک بار در پایان نه ماهگی تا از سلامت عصب اطمینان کامل حاصل شود.

شنوایی سنجی نوزادان چگونه انجام می شود؟

تست شنوایی سنجی نوزادان به طور دقیق و تخصصی توسط متخصص شنوایی شناس انجام می شود. توجه شود در خانه واکنش کودک به صداها نمی تواند دلیل قانع کننده ای برای وضعیت سلامت شنوایی نوزاد باشد. چون در بعضی موارد افت شنوایی نوزاد در بعضی فرکانس های مشخص است که امر موجب می شود که نوزاد صرفا صدا را بشنود و هیچ گونه مفهومی برای او نداشته باشد. تست شنوایی نوزاد در اتاق اکوستیک انجام نمی گیرد.

انواع کم شنوایی مرتبط با نوزادان

کم شنوایی انتقالی: هرگونه ممانعت در انتقال صدا از مجرای گوش خارجی به گوش داخلی باعث ایجاد کم شنوایی انتقالی می شود. در این موارد عملکرد گوش داخلی طبیعی است اما ارتعاش صدا نمی تواند حلزون را به وسیله ی اختلال در راه هوایی تحریک کند. شایع ترین عامل کم شنوایی در کودکان اوتیت مدیا است و از این رو بیشترین شیوع نوع کم شنوایی در کودکان، کم شنوایی انتقالی است. گفته می شود تقریبا تمام انسان ها در دوران کودکی دچار این عفونت می شوند.

کم شنوایی حسی عصبی در نوزادان

این نوع کم شنوایی ناشی از آسیب به ارگان انتهایی حسی یا سلول های مویی قرار گرفته در حلزون یا به دلیل اختلالات ناشی از عصب باشد. افتراق نوع حسی از نوع عصبی به کمک تست های EcoG، تست oae انجام می شود.

کم شنوایی آمیخته در نوزادان

زمانی که هر دو نوع کاهش انتقالی و حسی عصبی وجود داشته باشد، کم شنوایی از نوع امیخته است.

کم شنوایی مرکزی در نوزادان

اختلالات سیستم مرکزی دوران کودکی را می توان به دو دسته تقسیم کرد: افراد با نوروپاتولوژی مشخص و افراد با علت های نامشخص که به صورت اختلالات ارتباطی مشخص می شوند. بخشی از کودکان که به عنوان اختلالات مرکزی شناخته می شوند، مبتلا به اختلالات ارتباطی با وجود شنوایی نرمال و عدم مشاهده نوروپاتولوژی تشخیص داده می شوند. تقریبا همه ی دانش آموزان که با اختلالت یادگیری تشخیص داده می شوند تاریخچه ای از عفونت مزمن گوش میانی و افت انتقالی دارند.